„Życie w pojedynkę nigdy nie jest przedstawiane jako pożądane przez kobietę”

W pokoju leżą trzy pary różowych butów do tańca na palcach, piłka do ćwiczeń, hantle, hula hop, klocki do jogi, wałek do masażu i dziesięcioczęściowa encyklopedia niemieckich przesądów. Do ściany przymocowany jest drążek baletowy, a pod nim znajduje się podłoga z PCV na parkiecie, aby zapobiec poślizgnięciu się Hefter podczas tańca. Dwa małe kwadratowe lustra opierają się o ścianę, ustawione tak, aby pisarka mogła się w nich przejrzeć podczas tańca. Później opowie o sztuce obserwowania własnego ciała bez obaw. Hefter cierpiała na anoreksję przez wiele lat jako nastolatka. Później napisała powieść na ten temat. Nawet dziś mówi: „Nigdy nie zjadłabym całej pizzy”. Ćwiczy w tym pokoju co dwa dni i raz w tygodniu chodzi na trening tańca na palcach. Jej życie jest zasadniczo podobne do życia jej bohaterki Juno w powieści Hey, Good Morning, How Are You? Książka sprzedała się do tej pory w 170 000 egzemplarzy. Jesienią za tę pracę Hefter otrzymał Niemiecką Nagrodę Książkową w zbiorach Römer we Frankfurcie.